mijn moeder in een verzorgingshuis

Mijn moeder, 11 april 2017

Ik ben bij mijn moeder geweest samen met mijn zus. Alles krijgt een bijzondere wending. Meer dan ik ooit had kunnen hopen is mijn moeder aan het open gaan. Mijn moeder is nog nooit zo intens blij geweest. 

Toen we aankwamen en ik vroeg hoe het ging, zei de verzorging dat ze onrustig was. Mooi dan komen we precies op het goede moment, dacht ik.

Ik ben aan het 'werk' gegaan. Het werd heel bijzonder. De engelen zijn ons aan het helpen. Het drama blijkt ook een wonder in zich te hebben. Ik ben al 4 dagen achter elkaar bij mijn moeder geweest. Gisteren heeft ze bijna alleen geslapen, tot niets meer in staat. Vandaag was ik samen met mijn zus. 

Ongelooflijk hoe mijn moeder opbloeit nu ze een paar dagen echt aandacht krijgt, omdat ik haar niet als dement zie. Ze wilde naar buiten en dat wat er met haar gebeurt ook naar buiten komt. Ik zei tegen haar dat wij al voor veel mensen een inspiratie zijn. 

Mijn moeder (85 jaar) ging spontaan 
het lied van de wielewaal zingen: 

Kom mee naar buiten allemaal, 

dan zoeken wij de wielewaal.
En horen wij die muzikant,
dan is zomer weer in 't land. 

Dudeljo klinkt zijn lied,
Dudeljo klinkt zijn lied,
Dudeljo en anders niet.

Hij woont in ’t dichte eikenbos,

gekleed in gouden vederdos, Daar jodelt hij op zijn schalmei. Tovert onze harten blij

Dudeljo klinkt zijn lied,

Dudeljo klinkt zijn lied,
Dudeljo en anders niet.

Op het filmpje zingen we het tweede couplet.

https://vimeo.com/213244390

Hoe zorg je voor elkaar en blijf je voor elkaar zorgen? Daar is deze maatschappij nog niet goed in. Twee dochters om haar heen, het doet haar en ons ook heel erg goed. Ze werd helemaal blij toen ze ook Marthe en Erik door de telefoon hoorde. Ze wil heel graag dat ze hen zo snel mogelijk ziet. Ook Jeannette heeft meer kunnen vertellen. Er zijn alleen maar engelen om haar en ons heen. Toen wij weggingen zei ze dat ze wel kon huilen van vreugde.
Sinds ik voor mijn moeder ben gaan kiezen en voor haar opkom, is alles gaan veranderen. Ik zei tegen mijn vader een aantal jaren geleden: Ik ben niet tegen jou, maar vóór mijn moeder, dat is alles, maar daarmee bleek ik een enorme revolutie in gang te zetten in ons gezin en eigenlijk in de maatschappij. Het is een groter maatschappelijk probleem: 

Moeders en vrouwen worden nog veel te weinig gewaardeerd en gezien. 

Wie voor haar/zijn moeder kiest, kiest voor zichzelf en ik heb de uitspraak gedaan 'Moeders liefde geven is therapie voor de hele wereld'. En een Joods gezegde zegt: Wie één mens redt, redt de hele wereld.

Wat heb ik hier naar verlangd. Elke keer denk ik wat heb ik al veel mooie ervaringen met mijn moeder, als ze overlijdt is het al goed, maar dan gaat er weer een nieuwe deur open met heel bijzondere ervaringen. Ik heb veel geleden, heel veel, maar dat dit er allemaal uit zou komen als je dat toelaat, had ik zelfs niet durven hopen of dromen.

Ik kan iedereen aanraden: hou vol, blijf in jezelf geloven en volg echt je hart, ook al lijkt het soms onmogelijk, zegt iedereen dat je niet goed bezig bent, of maar moet accepteren dat het zo is, als je het niet zo wilt of voelt, durf dan te vertrouwen dat dat waar is en dat je mag vertrouwen dat je geholpen wordt om je wensen en diepe verlangens in vervulling te laten gaan. liefs Leonoor