3 mei 2016
Voor
mij is seksualiteit verbonden met elkaar ontmoeten en liefde. Seks en
lust vind ik een verkeerde combinatie, net als medicijnen, operaties,
geloof ik niet in lust, maar in leven en genezen door liefde. Vrouwen
zijn belangrijk om te praten vanuit hun gevoel over hun ervaringen en
de verbinding weer te maken met liefde, in plaats van lust.
Seksualiteit zonder de pil, zonder een condoom, zelf de
verantwoordelijkheid nemen over wat je doet met elkaar.
Praten
over wat je voelt, wie je bent, wat je met elkaar wilt, je ervaringen
in je leven, praten voordat of in plaats van dat je
seksualiteit met elkaar hebt, geeft een heel ander contact. Niet over
je onzekerheid, angst en de spanning te praten en zwijgend met
elkaar seksualiteit hebben, over allerlei grenzen te stappen. Het is
zo normaal dat we bijna niet meer terug kunnen en jezelf en de ander
niet leert kennen. Voorbereiding is in alles belangrijk ook in
seksualiteit. Als je met kinderen daarover gaat praten zul je merken
dat het helemaal niet makkelijk is om op een natuurlijke en
eenvoudige manier te praten, te denken over wat seksualiteit
eigenlijk is, wat de waarde is en waarom we er zo slecht mee omgaan
en er heel veel wordt (weg)gelachen.
We
zijn de natuurlijkheid kwijtgeraakt, meisjes en jonge vrouwen slikken
heel makkelijk de pil. Jongens, jonge mannen vinden dat wel
makkelijk, zo hoeft er niet gepraat en nagedacht te worden, kunnen we
'onze gang' gaan. Er komen toch geen kinderen van. Praten over
jezelf, over je gevoel wordt als lastig ervaren en liefst leggen we
elkaar het zwijgen op.
Er
is nog heel veel te doen, ook in de alternatieve gezondheidsomgeving.
Ik werd gepest bij de opleidingen natuurgeneeswijze en haptonomie
toen ik 40 jaar was. Ik ben gaan begrijpen dat ik een nieuwe weg
inging, die ook nieuw was voor de alternatieve wereld.
Seksualiteit
zonder de pil is nog taboe. De pil is een medicijn dat je hele
lichaam vergiftigt en overneemt, angstaanjagend dat we als jonge
vrouw zo elke maand onszelf geen kans geven iets te leren over ons
lichaam, vrouw zijn, kinderen krijgen op een natuurlijke manier. Elke
maand nee tegen een kind zeggen, bang zijn om zwanger te raken, in
plaats van verantwoordelijkheid nemen om te beseffen wat het is om
samen een kind te ontvangen, daar klaar voor te zijn, aan toe te
zijn. Als je daar niet aan toe bent, gewoon geen seks met elkaar te
hebben. Er is zoveel meer om elkaar te laten voelen dat je van elkaar
houdt.
Praten,
elkaar aanraken op een liefdevolle manier, praten met anderen,
ervaringen en kennis met elkaar delen, ook een hand geven, een
knuffel, maar ook zeggen wat je op je hart hebt, waar je niet blij
mee bent of blij van wordt. De moeilijke dingen benoemen, elkaar
stimuleren alles te uiten wat je dwars zit, om ruimte te creëren
voor positiviteit, een positieve levenshouding te ontwikkelen. Daar
neem ik mijn huisgenoten in mee, een bijzonder (sociaal)
bewustwordingsproces, met daardoor een heel bijzonder leven!
kinderen bij ons thuis op muziekles
Ik
ben begonnen om alles in het leven bespreekbaar te maken. Dat is een
hele lange, eenzame weg geweest, waar ik veel sterker uitgekomen ben
en mede de reden is dat we als woongroep Contact & muziek, nu
al 10 jaar over alles kunnen praten. Allemaal hebben we meegedaan met
drinken, roken, seksualiteit zonder liefde, zijn we vrienden
kwijtgeraakt en zijn er mensen in onze omgeving door overleden. Nu we
met elkaar wonen, werken en muziek maken en alles bespreekbaar is
blijkt hoe ver het allemaal kan gaan. Ik
heb altijd twee ijkpunten:
Wat
vind mijn moeder ervan?
en
Kan
hier een baby of een kind bij zijn?
Als
dat zo is dan is het bijna altijd goed. Gelukkig kan je nee zeggen
tegen alles wat je niet wilt. Kunst wordt ook vaak gebruikt om
vrouwen als lust te zien. Daarom is het ook zo belangrijk dat
vrouwen, moeders tijd en vooral rust krijgen om aandacht te geven aan
hun baby's, hun kinderen en zichzelf om met hun kind een heel
bijzonder contact op te bouwen en vertrouwen mee te geven.
Ik geloof helemaal niet in lichamelijke bevrediging, wel in liefde en
liefdevolle aanraking, gewoon als mens, zoals je een medemens
benadert, of een kind, of een ouder iemand, zonder enige seksuele
lading.
Ik
denk echt dat die seksuele lading, spanning in plaats van ontspanning
een onnatuurlijkheid inbrengen die veel ziektes veroorzaken. Ik
geloof helemaal niet (meer) dat aanraking iets speciaals is. Voor mij
is het natuurlijk, ongemerkt, belangeloos aanraken, zonder dat het
opvalt of benadrukt wordt heel belangrijk. Dat is niet makkelijk,
maar is net als muziek maken een oefening in liefde, bescheiden leren
zijn, iets doen zonder ego of belang. Dat gaat niet vanzelf, dat is
een leerproces, een levensproces om echt met elkaar te praten over
alles en elkaar helpen om je bedoelingen en wensen in en met je leven
met elkaar te delen.
Ik
ben musicus, dat betekent jezelf oefenen in dienstbaarheid en
bescheidenheid. Op onze website www.contactmuziek.nl kun
je bij de onderwerpen baby's, kinderen, ouderen en vlinders zien, hoe
ik contact maak, muziek maak en ontmoetingen heb met mensen en
dieren.
atalantavlinder op mijn hand in onze tuin
Concentratie, aandacht en liefde gebruiken om te werken aan verbetering, te zorgen dat mensen zich gehoord voelen, zich minder eenzaam voelen. Zeggen wat je op je hart hebt, delen, een serieus gesprek hebben, over zingeving kunnen praten, waarom zijn we hier op aarde. Wat doen we aan verbetering, hoe stoppen we geweld, medicijnen, oorlog, hardheid. Dat raakt me, maar alleen genot en extase zoeken heb ik helemaal niets mee, ook nooit gehad.
Maar
daarop vertrouwen dat dat niet raar is, is in deze maatschappij waar
seksualiteit letterlijk op straat ligt, niet makkelijk. Ik ben door
een diep eenzaam dal gegaan om me te durven uitspreken over wat
seksualiteit is en hoe koud, beangstigend en verwarrend seksualiteit
en contact voelt zonder te praten, zonder liefde en hoe belangrijk
het is om eenvoudige woorden te gebruiken die ook kinderen
begrijpen.
Eenvoud,
logica, vreugde en liefde zijn voor mij aanwijzingen en kenmerken dat
het goed is waar ik mee bezig ben. Waar liefde is, is geen lust of
ego. Dat mijn moeder mij liefde heeft gegeven heeft, zie ik niet als
iets lichamelijks, maar als een gevoel, een gevoel van liefde.
mijn
moeder en ik,
3 april 2016
3 april 2016
Ik ben 8 jaar alleen geweest, geen werk, geen vrienden, geen familie, geen kerst, geen oud en nieuw. Ik vond dat elke dag vreselijk. Als ik weg was geweest en weer thuis kwam, was geen enkel kopje afgewassen of zelfs maar verplaatst. Ik wilde bijna niet dat er iemand langs kwam, omdat degene dan ook weer weg ging. Ik heb het overleefd, omdat kinderen aanbelden uit de straat, zij wilden heel graag bij mij komen. Daardoor bleef ik leven en geloven dat het goed was waar ik mee bezig was. Ik besefte me later dat ik uit alle bestaande hokjes, denkkaders aan het komen was, waardoor uiteindelijk mijn leven zo totaal is veranderd dat ik nu 24 uur per dag met ons vieren samen mag werken aan contact, muziek en bewustwording.
liefs
Leonoor
Gecondoleerd met je zus, het zou mooi geweest zijn om zo met zijn vieren verder te kunnnen gaan, ik geloof vast dat zij vanuit de sferen zich voor jullie zal inzetten.
BeantwoordenVerwijderen