Steeds meer mensen willen en blijken op een natuurlijke manier te kunnen genezen

Mevrouw Boer tokkelt zacht
en erg mooi op de viola da gamba.

Wij hebben 5 jaar muzikale ontmoetingen gehad met ouderen in verzorgings- en verpleeghuizen, zie de pagina ouderen op onze website. Het was heel zwaar, vooral door de medicijnen, mensen zijn suf van de medicatie, maar werden wakker door het contact met ons en de rustgevende muziek, die hen duidelijk raakte en activeerde om iets over zichzelf te zeggen.

Bijzonder hoe graag de mensen willen spelen en alle aanwijzingen serieus nemen, er klinken mooie tonen.

Mevrouw Koelewijn strijkt
met grote streken op de viola da gamba.

De verzorging, die inmiddels gewend waren aan mensen, die de hele dag in slaap vielen, hadden het vaak moeilijk dat de mensen zich (weer) gezien en begrepen voelden en lieten merken dat ze heel blij waren als wij kwamen. We zijn twee jaar geleden gestopt en blij met deze ervaringen, maar ook heel erg blij, dat we nu de tijd hebben om aan onszelf toe te komen en nieuwe dingen te ontwikkelen en ontdekken, zoals het loslaten van voeding.

Er zijn en komen steeds meer berichten over de bijzondere werking van THC en CBD en de waarschuwing van de hoogleraar Gøtzsche, die vorige week in Nederland was om in de Tweede Kamer te praten over de verschrikkingen van de farmaceutische industrie en de vreselijke werkingen en misleidingen en oplichterij over medicijnen.

Henk Fransen, een alternatieve arts, die bezig is om een gezondheidscentrum op te richten in Nederland voor natuurlijke behandeling van kanker, heeft inmiddels ook contact met een Chinese arts, die gewerkt heeft in het grootste medicijnloze ziekenhuis in de wereld. Zijn workshop was in een paar uur al vol geboekt, een tweede inmiddels ook. De behoeft om van de reguliere manier van 'genezen' af te komen is steeds groter aan het worden.

Steeds meer mensen zijn de verschrikkelijk verhalen zat. We krijgen vandaag ook weer een bericht van een vader, die gezond was, een darmoperatie onderging, een complicatie kreeg en twee weken later is overleden in het ziekenhuis. De vraag blijft toch weer hangen, wat als er niets was gedaan. Inmiddels blijkt statistisch al dat mensen, die niets doen vier keer zo lang leven, dan de mensen die zich wel laten behandelen. 

Een oom van mij is in februari 2016 overleden na een operatie, uitzaaiing van de darmkanker. De operatie was geslaagd, patiënt overleden. Te bizar voor woorden. Zijn overlijden kwam door een ziekenhuisbacterie. Het kan niet de behandeling zijn, nee de bacterie heeft het gedaan. Niets over de hele weg, van onderzoek tot aan overlijden. Dan zouden er heel wat andere verhalen komen. Een punctie (onderzoek) is al genoeg om de kanker door de bloedbaan te kunnen verspreiden. 

Dan zijn er twee conclusies:

- Of je moet niet naar een ziekenhuis, want je kunt aan een bacterie overlijden, 

- Of je moet niet geopereerd of behandeld worden, omdat je daardoor zo verzwakt bent dat je aan een bacterie kan overlijden. 

Lijkt mij logische conclusies. Dan ga je toch vanzelf op zoek naar andere wegen. Niemand wil toch op deze manier voorgehouden worden dat je geopereerd kan worden, kan genezen, maar een week of twee weken later bent overleden. In Duitsland mogen al geen puncties meer worden gedaan, omdat de kans erg groot is dat door de punctie kankercellen die in de bloedbaan terecht komen zich kunnen verspreiden. Mijn vader was nog bezorgd, maar mijn oom was optimistisch, met iemand die in dezelfde straat woonde was het ook goed gegaan. Hij had er geen vermoeden van dat hij er twee weken later niet meer hier zou zijn. Marthe 'hoorde', 'kreeg door' dat hij heel kwaad was, maar ook blij was dat wij veel over hem hebben gepraat.

Kirstine Nolfi een Deense arts, heeft zichzelf al in 1945 genezen van borstkanker met rauwe voeding. Op aanraden van een bevriend arts heeft ze geen punctie laten doen. Ze is rauwe voeding gaan eten en heeft zichzelf genezen. Ze heeft een kliniek opgericht, duizenden mensen genezen, maar is door haar collega's uit haar ambt gezet. Mijn moeder had haar boek 'levend voedsel' in de boekenkast staan, gelezen en alles onderstreept, tot aan geen operatie!! Mijn moeder wilde ook geen operatie aan haar rug, heeft zich laten overhalen. De operatie is mislukt en nu kan ze bijna niet meer lopen, al jaren zit ze in de stoel.

groene sap

Er zijn steeds meer mensen die op een natuurlijke manier willen en blijken te kunnen genezen, bijvoorbeeld met medicinale CBD en/of THC hennepolie, met groente- en fruitsappen, gember, kurkuma. Maar op een natuurlijke manier (willen) genezen vraagt een actieve houding, je eigen gezondheid in de hand nemen en niet iedereen wil of kan dat. Net zomin dat niet iedereen zonnepanelen kan hebben, of een elektrische auto, op vakantie kan gaan. Maar dat wil niet zeggen, dat er dan geen bekendheid gegeven moet worden aan wat er mogelijk is.

Door het internet kunnen mensen heel veel informatie vinden en delen met elkaar. Mensen zoeken hun weg en willen heel graag zonder al de nare bijwerkingen genezen. Dat is echt wat iedereen diep in haar/zijn hart wil. En wat je diep in je hart wil, gaat ook gebeuren.

Waar wij mee bezig zijn onze woongroep Contact & muziek is een brug maken tussen een andere dimensie en hier. Ik heb al heel lang de wens en het gevoel dat de verbinding kleiner is of kan worden tussen 'daar' en 'hier'. Door zo met elkaar te wonen en te werken zijn we al een stukje bezig met waar de meeste mensen meestal pas aan toe komen als ze overleden zijn. We kunnen onze tijd vrij indelen, leven van één uitkering, mijn huis is sinds een half jaar hypotheekvrij. We hebben geen afspraken, geen verplichtingen en altijd tijd tekort. Ik zorg één dag in de week voor mijn moeder. Het is altijd alweer donderdag, voordat we het in de gaten hebben, de week vliegt om. We mediteren en oefenen een paar uur op onze viola da gamba's en zingen iedere dag. Het is hard werken om daar aan toe te komen.

Er zijn veel mensen die het wel makkelijk vinden om de arts te volgen en te geloven. Ik gun iedereen een weg zonder operatie, zonder snijden en zonder bestraling of chemo, die echt verschrikkelijk is. Lees het boek maar van de jonge vrouw Laura Maaskant, het boek heet 'LEEF'. Ze was 20 jaar en heeft besloten om niet nog een keer chemo te doen. Ze had in al haar enthousiasme om te willen genezen 'ja' gezegd. Maar wie doet dat niet, als er tegen je wordt gezegd dat je dood gaat, als je dat niet doet. Maar zij zei, ik ga liever dood, dat is nog steeds niet gebeurd trouwens, dan dat ik me nog eens zo laat behandelen. Ze was in een week tijd een wrak geworden en heel erg geschrokken, dat ze van een levenslustig iemand zo depressief en ziek kon worden door de chemo.

Die verhalen mogen niet verteld worden, terwijl we dan eindelijk eerlijk worden en het lijden kan stoppen. Dit is niet eerlijk om mensen het zwijgen op te leggen als ze de waarheid vertellen wat er werkelijk gebeurt. Het kan doorgaan, omdat iedereen die kanker heeft, bang is om dood te gaan en zo met zichzelf bezig is of verzwakt, dat er geen ruimte is om ook nog te kunnen zien wat er nu werkelijk gebeurt. Daar is soms afstand voor nodig en die heb je niet als je middenin de strijd zit om te overleven. Artsen horen dit allemaal te vertellen, maar niemand zegt hoe het werkelijk zit. Verpleegsters zijn meestal eerlijker, meer verzorgend ingesteld, hebben meer oog voor de menselijkheid en meer belangstelling voor hoe iemand zich voelt. Artsen willen hun status hoog houden en onkwetsbaar zijn/blijven. Openheid, delen is de enige weg naar genezing en liefde.

Via internet zijn de ervaringen die mensen zoeken en vinden levensreddend voor heel veel mensen. Zie het mooie verhaal van Anneke Smit-Boerma www.kankerhoeverder.nl en Chris Wark www.chrisbeatcancer.com. In de bijbel staat ook: 'Wie zoekt zal vinden'. Het zijn juist de mensen, die nieuwe wegen zoeken en vinden, die een voorbeeld kunnen zijn voor (vele) anderen. Daarover schrijven, delen is belangrijk, zo kunnen meer mensen in contact komen met nieuwe ideeën.

Marthe, een huisgenote van mij, zei vandaag toen we aan het mediteren waren: "We hebben hemellichamen, dat vergeten we wel eens, we komen uit de hemel en zijn verbonden met de hemel". Ik zei toen: "Die gedachte toelaten zet ons weer met beide benen op de grond, op aarde".

lieve groeten, Leonoor

www.contactmuziek.nl