Vandaag
21 mei 2016 een heel bijzondere dag gehad met bijzondere
ontmoetingen. Wij deden mee met een open dag van gemeenschappelijk
wonen.
Maarten, een neef van de vader van Erik, met wie Erik via
Facebook contact had gekregen, stond ineens voor de deur.
Door
het contact met Maarten is Erik erachter gekomen dat hij nog 40
familieleden heeft in Canada. Twee zussen van zijn opa (van de kant
van zijn vader) zijn na de oorlog naar Canada geëmigreerd.
Even later werd er weer gebeld. Het was Claartje, een
studievriendin van Erik.
Marthe kende haar ook van Yoga.
Een libelle kwam op
het overhemd van de neef zitten, op het pakje shag.
Erik zijn vader is
overleden aan keelkanker en we dachten allemaal door mijn contact met vlinders,
vogels en libelles dat het de vader van Erik was.
Even later zei Maarten
of is het mijn vrouw die drie jaar geleden is overleden. Op het moment dat hij
mijn vrouw zei, kwam het koolwitje aangevlogen.
We kwamen achter heel veel synchroniciteit:
De
vrouw van de neef is overleden,
de
vader van Erik is geboren op 23 juni.
Marthe is geboren,
de vader van Erik is overleden op 30 mei.
Erik
is jarig op 25 november, maar dat verhaal komt nog.
Kinderen uit de buurt belden aan de deur, op zoek naar kartonnen dozen om iets van te
maken. Ik vertel hen dat wij als volwassenen vaak niet
meer creatief of spontaan zijn als kinderen en vraag of ze weten wat die
woorden betekenen. Creatief weten ze wel, maar spontaan niet.
Ik vertel dat spontaan is als je zomaar aanbelt en vraagt
of mensen kartonnen dozen hebben om er iets van te maken. Ik zeg
volwassenen komen bijvoorbeeld om geld te vragen, te collecteren, voor een goed doel, maar komen niet
zomaar aan de deur.
Even later zijn ze weer terug met de vraag of ik een heitje voor
karweitje hebt.
Ik vertel hen over de libelle en de vlinder die net in onze tuin
zijn geweest en laat mijn boek over het contact met vlinders zien.
Ik vertel ook dat vlinders soms naar ons toekomen als
boodschappers van mensen die overleden zijn.
Peer zegt dat hij, als ik het zo vertel, wel gelooft dat het zo is.
Dan vertelt Ezra dat haar overgrootmoeder is overleden op haar
verjaardag op 25 november, ongelooflijk, dat is ook de verjaardag van
Erik!
Ik vraag of ze dat ook willen komen vertellen aan ons
in de tuin of dat zou mogen van hun ouders.
Ze willen wel even naar onze tuin. Volwassenen en kinderen met
elkaar verbinden, vind ik erg leuk en belangrijk. Ik vertel aan Erik dat
Ezra net vertelde, dat haar overgrootmoeder overleden is op 25 november,
op zijn verjaardag. Dan zegt Erik: Mijn overgrootmoeder was ook jarig op 25
november!
Erik,
Ezra en de overgrootmoeder van Erik zijn jarig en
de overgrootmoeder van Ezra is overleden op 25 november!
Wat een toevalligheden zomaar op een gemeenschappelijk wonen dag!
Ik heb de kinderen verteld dat kinderen te weinig gezien en gewaardeerd worden, ons volwassenen veel te vertellen
hebben en andere dingen zien
Kinderen helpen ons weer te herinneren
aan wat wij soms helemaal kwijt zijn geraakt: spontaniteit,
verbazing, blijheid, openheid, vragen mogen hebben en durven stellen.
Kinderen zijn nodig om ons weer bij eenvoud te brengen, uitleggen wat
we doen op een logische manier.
Ik heb verteld dat toen ik veel alleen was, kinderen vaak hebben aangebeld en ik daar nu nog blij me ben en me daadoor minder eenzaam heb gevoeld. Ook al waren het nu andere kinderen, ik vond dat heel fijn om een keer met kinderen te kunnen delen hoe belangrijk kinderen zijn.
Maarten zou er ook nog eens over nadenken of hij niet kon
stoppen met roken.
Hij wilde graag meer
lezen over gezondheid, sappen. Leonoor heeft hem informatie en de foto's
opgestuurd. Hij vond ze erg mooi en mailde dat hij het ook een bijzondere
middag had gevonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter: